kształcić się

kształcić się
kształcić się I – wykształcić się {{/stl_13}}{{stl_33}}'przyswajać sobie pewien zasób wiedzy, informacji z danej dziedziny, opanowywać pewne umiejętności; zdobywać wykształcenie w szkołach':{{/stl_33}}{{stl_10}}Kształcić się na uczelni, w szkole. Kształcić się w rzemiośle. Wykształcić się wszechstronnie. Usilną pracą wykształcił się na leka„rza. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}kształcić się II {{/stl_13}}{{stl_33}}'być rozwijanym, doskonalonym (najczęściej w odniesieniu do cech charakteru, upodobań itp.) ':{{/stl_33}}{{stl_10}}Jej gust muzyczny kształcił się na muzyce barokowej. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • kształcić — ndk VIa, kształcićcę, kształcićcisz, kształć, kształcićcił, kształcićcony 1. «przekazywać komuś pewien zasób wiedzy, umiejętności, wiadomości w jakiejś dziedzinie; uczyć kogoś, posyłać do szkół na naukę» Wyższe uczelnie kształcą tysiące studentów …   Słownik języka polskiego

  • dokształcać się – dokształcić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} kształcić się dodatkowo, doskonalić zdobyte wykształcenie; pogłębiać swą wiedzę, poszerzać wiadomości, zdobywać nowe umiejętności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dokształcać się na kursie, w studium podyplomowym. Każdy pracownik,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • edukować się – wyedukować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pobierać nauki, kształcić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Edukować się za granicą. Wyedukować się na klasykach. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wykształcić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}kształcić się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wykształcić się II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wykształcać się {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uczyć — ndk VIb, uczę, uczysz, ucz, uczył, uczony 1. «przekazywać komuś określone wiadomości, wiedzę, umiejętności; udzielać nauki; wdrażać, wprawiać kogoś w coś, ćwiczyć w czymś, przyuczać, przyzwyczajać do czegoś, pouczać o czymś; być nauczycielem… …   Słownik języka polskiego

  • sposobić — ndk VIa, sposobićbię, sposobićbisz, sposobićsób, sposobićbił, sposobićbiony 1. przestarz. «urządzać, przygotowywać» 2. przestarz. «uczyć, kształcić, przysposabiać do czegoś» sposobić się 1. przestarz. «przygotowywać się do czegoś, zamierzać coś… …   Słownik języka polskiego

  • pracować — ndk IV, pracowaćcuję, pracowaćcujesz, pracowaćcuj, pracowaćował 1. «wykonywać jakąś pracę, spełniać jakieś czynności; zajmować się czymś, robić coś» Pracować fizycznie, umysłowo, naukowo. Pracować zawodowo, zarobkowo, społecznie. Pracować… …   Słownik języka polskiego

  • studiować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, studiowaćdiuję, studiowaćdiuje, studiowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} badać, śledzić, analizować coś w celach poznawczych; prowadzić studia nad czymś; dokonywać naukowej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • artysta — m odm. jak ż IV, CMs. artystayście; lm M. artystayści, DB. artystatów 1. «twórca lub odtwórca dzieła sztuki» Artysta genialny, awangardowy. Artysta dramatyczny, sceniczny, estradowy, kabaretowy, filmowy, cyrkowy. Artysta grafik. Artysta malarz.… …   Słownik języka polskiego

  • kształcenie — ↨ kształcenie się n I rzecz. od kształcić (się) Ośrodek kształcenia kadr nauczycielskich …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”